„Na Zachodzie bez zmian” to antywojenny dramat, który zdobył aż cztery Oscary (był nominowany w dziewięciu kategoriach), w tym jeden za ścieżkę dźwiękową.

Udźwiękowienie filmu było nie lada wyzwaniem. Muzyka filmu pomaga przenieść widzów na linię frontu I wojny światowej, gdzie ciężka artyleria i walka wręcz pozostawiają dziesiątki zabitych żołnierzy francuskich i niemieckich na polu bitwy.
Jak mówi sound designer Frank Kruse, praca nad „Na Zachodzie bez zmian” rozpoczęła się na długo przed rozpoczęciem zdjęć, od napisania scenariusza i zbadania dźwięków I wojny światowej.

„Ponieważ była to pierwsza prawdziwie uprzemysłowiona wojna, chcieliśmy znaleźć dźwięk, który reprezentowałby przemysłową machinę wojenną z niekończącym się strumieniem bomb, granatów i metalowych maszyn. Ściśle współpracowaliśmy z kompozytorem i edytorem obrazu, aby udoskonalić synchronizację obrazów z dźwiękiem. W zasadzie nie ma żadnych nagrań z tamtych czasów, dlatego bardzo pomocne były listy od żołnierzy opisujące odgłosy i przerażenie na froncie. Były o wiele bardziej emocjonalne niż jakikolwiek naukowo poprawny dźwięk” – powiedział Kruse.

Nagrania dźwięków odbywały się m.in. przy wykorzystaniu mikrofonów DPA.

„Z nagraniem dźwięku oddechu żołnierzy podczas bitwy wiąże się wiele kreatywnej pracy. Ten szczególny oddech, ryk i płacz wciągają widza w sam środek akcji. Do hełmów wsadziliśmy jedne z najmniejszych i najcieńszych mikrofonów krawatowych – DPA 6061. Zostały one wyposażone w ochronę przed wiatrem i odpowiednio zmatowione, aby były jak najbardziej dyskretne. Ważne było również znalezienie odpowiedniego miejsca na umieszczenie mikrofonu. Ponieważ nawet jeden cm mógł zdecydować o tym, że mikrofon będzie widoczny dla kamery, lub nagrany dźwięk będzie brzmiał fatalnie”
– wyjaśnia inżynier dźwięku Victor Prasil.